End of my journey with a difficult farewell

Hallo allemaal,

Zoals sommigen al wel weten en zoals jullie aan mijn titel kunnen zien heb ik een punt gezet achter mijn exchange jaar in Amerika. Ik heb er nog steeds erg veel moeite mee. Iets waar ik zoveel moeite voor heb gedaan om het mogelijk te maken eindigd op vrijdag 6 november om 10:57 am. We rijden hier om 5.30 am weg uit Tacoma onderweg naar Portland (Oregon) een eind verder op. Ik vlieg dan vanuit Portland naar Chicago en vanuit daar maak ik de overstap en vlieg ik terug naar Nederland. Ik land zaterdag ochtend om 09:20 am in Amsterdam.

De reden waarom ik deze beslissing heb genomen is omdat het met mijn gezondheid gewoon slecht gaat. Daarnaast heb ik niet veel kracht meer over, mijn energie is namelijk door vier verhuizingen in twee maanden aardig opgeraakt. Ik vind het erg moeiljk dat ik moet opgeven vanwege mijn gezondheid aangezien ik het zelf graag anders had gezien. Daarnaast konden ze mij hier niet vertellen hoe lang het nog gemiddeld zal duren voordat ze een nieuw gezin zouden vinden. Ik verblijf hier nu precies drie weken en zijn we jammer genoeg niet verder gekomen wat voor mij ook een van de redenen is geweest om te stoppen. Ook ging ik deze 3 weken niet naar school en daardoor zijn er veel dingen in mijn hoofd rond gegaan wat mij erg aan het twijfelen heeft gebracht. Dat heeft mij veel energie gekost.

Sommige mensen begrijpen het en sommige mensen zullen het ook niet begrijpen. De tweede belangrijke reden dat ik ben gestopt is vanwege mijn energie. Sommigen denken dat dit alleen slaap is dat heb ik gemerkt. Was het maar zo, dan was het in ieder geval makkelijker geweest. Ik kies er niet zomaar voor om mijn droom niet volledig waar te maken en terug te keren naar huis. Zoals ik al eerder zei, ik had het graag anders gezien. Heel graag zelfs. Ik heb het gewoon niet getroffen en dat doet pijn.Uiteindelijk moest ik voor mij zelf een punt zetten. Tot hier en niet verder zodat ik niet helemaal tot aan de enkels afgeknapt ben. Het gaat namelijk niet als je je niet goed voelt, slecht eet en drinkt. De enigste maaltijd dat ik at op een dag was het avondeten en daarvoor een paar m&m's of niks en daar hield het mee op. Ik noem het geen opgeven meer aangezien ik veel geleerd heb over mezelf en alles geprobeerd heb wat ik nog kon. Helaas houdt het dan hier voor mij op.

Ik ben er ook achter gekomen hoe belangrijk mijn ouders voor mij zijn. Ik dacht dat het af en toe een rotzooi van papieren was op de eettafel van mijn vader maar dat valt allemaal nog reuze mee! Of als ik mij moeder hoorde zeggen wat is het toch een zooitje hier in huis. Nou mam als je dat al een zooitje vind omdat je een keer geen tijd hebt gehad om iets op te ruimen dan kan ik je echt een ding vertellen dat stelt echt nog helemaal niks voor! Het lijkt wel als we smetvrees hebben zo schoon en opgeruimd is het eigenlijk! Ik ben mijn ouders en vrienden erg dankbaar dat ze mij in deze moeilijke periode altijd hebben gesteund! Ik kan aan de ene kant niet wachten om weer lekker in mijn eigen schone huis te zijn want het is wel heel erg anders hier dan met wat ik gewend ben dat is wel een van de cultuurverschillen die ik echt heb gemerkt.

Ik ga mijn laatste familie en mijn twee tijdelijke families echt missen en ook zeker mijn vrienden op school die ik in deze korte tijd heb leren kennen maar ook weer snel moest verlaten aangezien ik nu 2 uur verder op zit. Daarnaast zal ik de andere exchange studenten die ik heb ontmoet tijdens de exchange meeting erg missen. Gisteren zijn er nog 2 exchange studenten uit Indonesië en Egypte uiteen andere plaats speciaal naar mijn huis gekomen om nog gedag te zeggen want het zal waarschijnlijk nog heel erg lang duren voordat ik hen ooit weer zal zien.. Wat ik ook zeker ga missen is de taal! Ik vind het namelijk veel mooier dan de Nederlandse taal. Ik vind ik het wel heel erg jammer dat ik weinig van een High School ervaring mee heb kunnen maken want dat is wel een van de redenen waarvoor ik ben gekomen. Ik heb in totaal 26 schooldagen gehad. Ik ben dus veel meer aan het verhuizen geweest en het zitten in huis niks doen dan dat ik uiteindelijk op school heb gezeten. Dit vind ik erg jammer maar hier viel/valt niks meer aan te veranderen.

Daarnaast is het een erg raar afscheid. Ik ben nu twee uur van mijn eerste Amerikaanse woonplaats af en is het dus niet meer mogelijk om daar naar toe te gaan. Ik kan opnieuw geen afscheid nemen van mijn vrienden en mijn tweede familie dit is wel moeilijk maar het is niet anders. Als ik thuis ben ga ik gezellig met hen skypen of facetimen in plaats van mijn Nederlandse familie en vrienden. Ik geloof dan maar in deze quote,never say goodbye because goodbye means forever! Iwill see you again, this is not where it ends, I will carry you with me, till I see you again!

Ik ben nu al wel een tijd weg uit Nederland en daar ben ik wel trots op aangezien ik nog nooit zolang zonder mijn familie en vrienden ben geweest. Ik heb mijn koffers al zo goed als ingepakt alleen zijn ze waarschijnlijk veelste zwaar.. Ik kan ze hier namelijk niet wegen dus dat zien we op het vliegveld wel weer. Ik ben mijn begeleidster dankbaar aangezien zij mij het gevoel gaf dat ze mij problemen wel begreep. Ze heeft mij geholpen met alles en ze heeft het ook mogelijk gemaakt dat ik toch nog naar een grote stad ben geweest en ik het dus zo nog een beetje met een mooie herinnering kan afsluiten. Daar ben ik haar erg dankbaar voor! Als het allemaal goed verloopt ben ik zaterdag middagweer lekker thuis en zie ik jullie snel weer in het echt!

It hurts to let go, but sometimes it hurts more to hold on

Heel veel liefs uit Amerika en tot gauw!

Sophie

Opgeven of doorgaan..

Hoi allemaal,

Opnieuw verhuist & van alles en nog wat.

Hoi allemaal,

Als aller eerste mijn excuses voor mijn late blog. ik weet dat veel mensen er best lang opgewacht hebben maar ik heb er expres mee gewacht. Ik had bijna niks postief te vertellen en ik had geen zin om een lange blog te schrijven en het daarna weer te moeten aanpassen omdat het te negatief was dus vandaar mijn late blog.

Zoals je leest ben ik jammer genoeg opnieuw verhuist ik zal het allemaal even uitleggen want bijna niemand kan het meer volgen hoe het allemaal in elkaar steekt. Hier hebben jullie alles even op een rijtje waar ik in mijn eerste 2 maanden in Amerika heb doorgebracht.

1 Gastgezin (Gayle) in Woodland

2 Tijdelijke gastgezin (Jason, Stephanie, Sydney, Jules, Addie & Rosario uit Chili) in Brush Prairie

3 Nieuw gastgezin (Pam, Burn, Amber & Emily) in Woodland

4 Tijdelijk gastgezin bij mijn CR (Cindy, Doug, Ashleigh, Elyi, Luke, Ragadan uit Israel & Garmai uit Liberia) in Tacoma.

5 Nog geen idee

Het was dit keer niet gemakkelijk om te verhuizen en mijn 2e officiele Amerikaanse familie achter mij te laten. We konden namelijk goed met elkaar overweg als we elkaar zagen, maar we zagen elkaar amper en dat was juist hetprobleem. Er was eigenlijk geen tijd. Iedereen was ontzettend druk met sport en werk en als ze thuis waren ging iedereen naar zijn of haar kamer. Niemand bracht tijd door in de woonkamer/keuken iedereen leefde voorzichzelf. Dit was voor mij ontzettend moeilijk aangezien ik echt een familie persoon ben. Ik voelde me een student die alleen een kamertje huurde in een huis aangezien er geen familietijd was. Voor mijn gevoel was dit al een heftig leven maar het stelt nog niks voor als binnenkort het basketbalseizoen start. Het leven zal dan nog 10x stresvoller worden en dan zal er totaal geen tijd meer overblijven. Dit zal ik dus helemaal niet gaan trekken. Ik heb in deze periode veel contact met thuis gehad omdat ik niet goed in mij vel zat en dit heeft mij echt goed gedaan. Ik heb het geluk dat ik geen heimwee heb en dat het me alleen steun en hulp heeft gegeven. Ik ben iedereen die mij heeft geholpen in deze periode heel erg dankbaar! Ik zal mijn 2e familie dan ook erg missen en ben blij dat ze mij begrijpen.

Het maakte het extra moeiljk dat ik 1 dag van te voren om 18:30 had gehoord dat ik de volgende dag naar mijn begeleider zal gaan en niet vrijdag na school. Ik kon toen niet meer op donderdag mijn laatste voetbalwedstrijd spelen en overdag naar school terwijl ik die dag ervoor alles nog had ingeleverd en had lopen stressen zodat ik geen F’s meer had. Alles was goed gekeurd op woensdag dus dat betekende dat ik toch kon spelen. Iedereen was blij aangezien het mijn laatste wedstrijd zou zijn. Maar omdat ik al op donderdagmiddag werd opgehaald was dit niet meer mogelijk dit maakte het moeilijk want ik kon namelijk geen gedag meer zeggen tegen mijn klasgenoten, mijn hostdad en hostsister.Als er basketbalwedstrijden in de buurt zijn willen ze me komen opzoeken en gaan we lunchen of andere leuke dingetjes doen. Ik zie er naar uit om ze weer te zien aangezien het afscheid ontzettend raar en snel was.

Nu ben ik 5 dagen bij mijn CR en gaat het beter met me. Ik kan hier ook goed met iedereen overweg en we brengen veel tijd met elkaar door. Mijn CR weet nu wat voor persoon ik ben en ze gaat opzoek naar een familie dat bij mij past. Ik heb mijzelf de afgelopen tijd nogal wat afgevraagd: Waar ga ik mijn zeventiende verjaardag vieren, in wat voor huis kom ik te wonen en waar, in wat voor soort gezin zal ik terechtkomen als ik daarvoor kies en naar welke school zal ik gaan? Of zal ik toch naar huis gaan? Door alle verhuizingen ben ik op sommige momenten de moed verloren en heb ik mij echt afgevraagd wat het beste was. Ik heb overwogen om naar huis te komen omdat ik bang was dat alles toch weer fout zal gaan. Ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan aangezien het nu weer beter met me gaat. Ik hoop dat het in mijn 3e officiele gezin ook goed gaat maar dat is nog even afwachten. De enigste vraag die ik nu kan beantwoorden is dat ik mijn zeventiende verjaardag gezellig vier met mijn CR en haar familie.

Toen ik nog op Woodland High school zat was ik een leftwing in het voetbalteam. Ik vond het voetballen erg leuk en ben de meiden erg dankbaar voor hun hulp. Wel waren ze verbaasd dat dit mijn eerste jaar was dat ik voetbal speelde. Ze vonden me namelijk voor een beginner erg goed, altijd leuk om te horen! Ook ben ik met wat meiden van school wezen bowlen en ja hoor wie is de winnaar? Sophie natuurlijk haha! Afgelopen weekend ben ik met Ragadan en Ashleigh naar de Mall geweest en wat hebben we vreselijk gelachen, wij zijn degene die altijd de 'slechte' woorden gebruiken waarop een vrouw ons aansprak in de winkel op ons taalgebruik terwijl we alleen maar aan het communiceren waren over wat je wel en wat je niet kan zeggen.

Daarna gingen we naar de T mobile shop waar we ook weer een typisch Amerkiaans gevalletje tegen kwamen. Er was een man die het niet eens was met de manager van de shop. De manger had gevraagd hem de shop te verlaten maar hij weigerde. De maager zei tegen zijn werkgevers kunnen jullie 911 bellen want ik wil deze man uit mijn winkel. Dit was niet meer nodig want de man had zelf al 911 gebeld met de reden dat de manager niet aardig tegen hem was en de politie was er binnen 5 minuten echt niet te geloven. De politie had met de man gesproken en gezegd dat hij als nog de winkel moest verlaten.

Zondag was er een halloween exchange student meeting. Met allemaal studenten uit verschillende landen. (Israël, Liberia, Thailand, Duitsland, Egypte, Indonesië, Nigeria, Spanje & India) We hebben een eigen pompoen uitgezocht en gemaakt voor halloween dit was erg leuk en gezellig! Daarnaast hebben we nog veel foto's gemaakt, gelachen en gegeten.

Op dit moment ben ik in de kerk samen met mijn CR en de familie we overnachten hier. We doen dit voor mensen die geen onderdak hebben. We brengen ze morgen een ontbijt en maken lunch voor ze. Het is vanuit een stichting en voor een goed doel. Het is erg raar dat er mensen in kerken wonen omdat ze eigenlijk geen onderdak hebben. Ik ben blij dat deze kerk hun dat bied en dat wij hun daarbij kunnen helpen.

Deze week is er herftvakantie in Nederland en omdat ik verhuist ben heb ik dus geen school. Als je even wil skypen of facetimen rond 21.00 Nederlandse tijd laat het me dan even weten! Ik heb er nu namelijk tijd voor haha!

Ik ga nu slapen en ben over 1 dag alweer jarig wat gaat de tijd toch snel!

Liefs,

Sophie

Waarom veranderd van hostfamily? (niet het hele verhaal)... :/

Hoi allemaal,

Op woensdag 2 septemper ben ik voor de tweede keer naar mijn High School in Woodland geweest. Er was een Junior en Senior meeting. Het begon om 10.00 uur. Ik heb me als eerst gemeld bij mijn counselor over wat ik precies kon gaan doen en wat ik kon verwachten. Ik had een plattegrondje van de boven en beneden verdieping gekregen en mijn lijst met vakken. Ik ging opzoek naar de lokalen en kijken als er nog wat docenten aanwezig waren. In erg veel lokalen waren er op de momenten dat ik er was geen docenten aanwezig. In het lokaal naast het lokaal waar ik les zou hebben zaten 2 docenten. Ik heb aan ze gevraagd als toevallig een van hen het vak US History gaf. Dat gaven ze beide niet, wel wisten ze dat ik nieuw was op de school. Een van de docenten is met mij een rondje gaan lopen opzoek naar de andere lokalen en wat docenten. Ze vroeg tijdens de wandeling door de school waar ik vandaan kwam, hoe het met me ging, wat ik van het land vond, wat voor vakken ik nog meer ging volgen, voor hoelang ik hier ben etc.

We zijn daarna weer terug naar haar lokaal gegaan. Ze vroeg als ik lunch bij me had. Dit had ik niet bij me maar wel geld om naar de supermarkt te gaan. Ze vroeg wat ik wou hebben. Ik dacht ik ga voor iets typisch Amerikaans een hamburger met patat en cola. Ze is speciaal voor mij naar de Mc Donalds gereden super lief. We hebben met z'n drieen geluncht en wat dingen uitgeprobeerd op het nieuwe digitale bord. Daarna heb ik nog met een vrouw gepraat over de sporten en met mijn counselor wat ik de rest van de middag kon gaan doen.

Om 16.00 uur was de volleybalpractice, zelf heb ik niet meegedaan. Ik heb eerst gekeken hoe het gaat. Ik werd om 18.30 opgehaald door mijn hostmom en we reden naar huis. Ondertussen was er een nieuw tijdelijk gastgezin gevonden waar ze me naar toe heeft gebracht. Ik had totaal geen klik met mijn first hostmom en daarom werd ik verhuist naar een onbekende bestemming.

Ik kwam aan op plaats van bestemming en heb mijn koffers samen met mijn nieuwe hostdad uitgeladen. Hij was ontzettend vriendelijk en zei tegen me dat we naar een afscheidfeestje gingen. We liepen naar het huis toe op hetzelfde terrein. Ik kwam binnen en zag Rosario! Het meisje uit Chili die ik eerder had ontmoet en waar ik ontzettend goed mee overweg kan. Ik was helemaal in shock aangezien ik totaal niet had verwacht dat zij daar was. Ik had namelijk haar hostdad nog nooit gezien. Haar gastgezin had aangeboden om mij tijdelijk op te vangen! Ik ben ze daar zo ontzettend dankbaar voor en het gaat nu super goed met me. Ik kan heel goed met iedereen en zie ze ook echt als mijn familie. Ik ben hier sinds 2 september. Nu is het 8 september en heb een ontzettend leuke tijd met ze gehad. Ze hadden een vriendenweekend waar ook veel kinderen kwamen we hebben heel veel leuke dingen gedaan. Ook zijn Rosario en ik naar onze alle eerste American football game geweest en het was super gezellig! Echt ik hou van ze! Het zijn geweldige mensen!

Een paar dagen geleden heb ik gehoord dat een gezin mij wou hosten voor de rest van het jaar. Het blijkt een meisje te zijn die van mijn verhaal had gehoord via de counselor van mijn school. Ze zit in het beste volleybal team en daar heb ik haar 1x ontmoet. Ze zei misschien kunnen wij je hosten. Zij heeft dit overlegt haar ouders, school en met de organisatie. Ze zijn gescreend en zijn geschikt om mij voor de rest van mijn schooljaar te hosten!! In plaats van gisteren ga ik vanavond naar mijn nieuwe gastgezin en kan ik eindelijk al mijn kleren uit de koffers halen :) Ik ga vanavond omdat het gisteren een feestdag was namelijk Labor Day waardoor het niet officeel kon worden gemaakt omdat het hoofdkantoor gesloten was. Amber mijn nieuwe hostsis en ik hebben dezelfde hobby's. Namelijk shoppen, sporten, muziek luisteren, foto's maken, sportwedstrijden bijwonen/kijken, leuke dingen doen met vrienden etc.Ik kan niet wachten om ze vanavond te ontmoeten. Morgen is trouwens ook meteen de eerste schooldag. Ik hou jullie op de hoogte en ga er echt vanuit dat alles goed komt nu.

Voor alle details moet je mij maar facebooken, appen or what ever.

Liefs,

Sophie

De eerste dagen...

Hoi allemaal,

Helaas heb ik niet z'n leuke mededeling voor jullie. Het gaat jammer genoeg niet bepaald goed met me. Ik ben op een plek gekomen in de middle of nowhere bij een vrouw van 65 zonder kinderen, met een hond, kat en 2 paarden. Helaas geen tv maar ook geen kinderen in de buurt zelfs amper buren. Ik voel me erg eenzaam waar ik niet gelukkig van word. Ik ga hierdoor contact zoeken met Nederland. Ik baal er ontzettend van dat school pas aanstaande maandag begint. Niet omdat ik van school hou natuurlijk maar om nieuwe mensen te ontmoeten van mijn eigen leeftijd en vrienden kan gaan maken. Hopelijk gaat het dan beter. Als het hier thuis dan nog niet gaat waar ik zelf bang voor ben gaan ze kijken naar een ander gastgezin waar ik meer mensen / kinderen om mij heen heb. Ik voel me hier nu absoluut niet gelukkig en wil hier eigenlijk weg. Maar dat kan niet zo maar aangezien er veel geregel bij komt kijken. Ik heb hier uiteraard contact over gehad met mijn organisatie en die heeft weer contact met ayusa, de partnerorganisatie in Amerika. Ook heb ik zelf al mailcontact met travel active en ayusa gehad. Ik moet mij gaan richten op het Amerikaanse leven. De plaats waar ik nu verblijf en het nog geen contact hebben met andere Amerikaanse kinderen / studenten maakt dat ik het nu heel moeilijk heb. Mijn moeder en de organisatie hebben mij verteld leuke dingetjes te gaan doen of dingen die afleiden zoals hetzij lezen, wandelen, klusjes in huis, paardrijden etc, om deze moeilijke dagen door te komen. Bezig zijn versneld de tijd zeggen ze. Helaas is dit moeilijker dan gedacht.. Gisteren heb ik een Chilieens meisje ontmoet ook een exchange student. Hier was ik ontzettend blij mee. Ik heb mijn verhaal kunnen delen en ben voor de eerste keer buitenshuis geweest. Jammer genoeg was het best snel voorbij en gingen we beide weer naar huis. Vandaag heb ik aan mijn hostmom gevraagd of ik haar nog een keer deze week kan zien. Mijn organisatie rade dit aan omdat ik me niet prettig voel thuis. Ik heb het vandaag gevraagd en kreeg als antwoord, I think not this week.. Weer een tegen valler dus. Het meest pijnlijke vind ik dat ik per dag maar 2 uur op mijn mobiel mag. Dit is ontzettend weinig als je je verveelt en geen mensen om je heen hebt. Ik ga hierdoor contact met jullie zoeken, het is niet dat ik heimwee heb maar meer het feit dat ik mij alleen voel. Zo is het voor mij gevoel nog zwaarder.

Gisteren was de opening van de nieuwe High School, het is niet heel erg groot zoals iedereen denkt. Ook hier mocht ik mijn mobiel niet mee naar toe nemen en heb dus geen foto's kunnen maken waar ik ook best van baal aangezien dit wel bijzondere dingen zijn hier. Zoals je merkt hebben we geen goede klik met elkaar. Het is jammer maar je kan er vrij weinig aan doen.

Vandaag ben ik opnieuw naar de High school geweest. ik ben blij dat ik er naar toe ben geweest, het zat allemaal niet mee. Ik wil graag voetballen aangezien ik altijd volleybal heb gespeeld. Mijn hostmom wil dat ik ga volleyballen wat ik juist jammer vind. Ik wil graag nieuwe dingen leren. Ze had zelfs al contact gezocht met de coach.. Tijdens het gesprek op school zijn we uit elkaar gegaan omdat alles bij elkaar opgstapeld mij even te veel werd. Ik heb toen een heel goed gesprek gehad met wat personen van de school. God zij dank begrepen zij meteen wat ik bedoelde en hoe ik me voelde. Ze snappen me waar ik ze ontzettend dankbaar voor ben. Zij gaan nu ook contact zoeken met de organisatie en gaan het verhaal nogmaals uitleggen. We hebben samen nog wat vakken uitgekozen en ik word senior! Hopelijk mag ik ook meedoen met graduation en prom. Dat wachten we nog even af. Ik hoop dat ze gauw voor mij een nieuw gastgezin kunnen vinden en ik nog leuke 10 maanden kan hebben want zo duurt het vreselijk lang.

Morgen word ik opnieuw verwacht op school en gaan we het hebben over het gesprek wat zij hebben gehad met ayusa. Ik ben heel erg benieuwd. Ook ga ik de studenten ontmoeten gelukkig nog iets leuks in het vooruitzicht. Ik hoop dat ik gauw overgeplaatst kan worden omdat de klik er gewoon niet is. Het is jammer maar zoals ik al eerder zei, het is niet anders... Mijn excuses alvast als ik niet kan reageren op mijn whats app / instagram / facebook dat komt door mijn 2 uur regel.. Ik probeer overal op te reagaren maar qua tijd lukt het soms niet. Ik probeer jullie zoveel en snel mogelijk op de hoogte te houden!

Liefs Sophie

27-08-2015 geplaatst, 29 augustus vertrek

29 augustus stap ik op het vliegtuig om er een jaartje tussen uit te gaan. 10 maanden genieten van het leven in Amerika. Maar ook 10 maanden zonder mijn eigen familie en vrienden. Ik denk zelf dat ik een moeilijke maar ook een hele mooie periode in me leven ga mee maken! Een leven met veel zon, strand maar ook regen in de winter... Ik zie er ontzettend naar uit om nieuwe mensen te ontmoeten, naar de echte high school en wie weet wel cheerleaden!

Visum aanvraaag, Consulaat Amsterdam

Acceptatie & examens

Hoi allemaal!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. Ik wou eerst wachten tot dat alles officieel is maar omdat ik al meerdere vragen heb gehad dacht ik laat ik eens weer wat bloggen.

Ik kreeg op woensdag 15 april te horen dat ik was geaccepteerd door de Nederlandse organisatie en dat het werd doorgestuurd naar Amerika. Op die dag ging alles zo snel dat ik ook al op de Amerikaanse website stond. In de avond kreeg ik een mailtje dat ik ook geaccepteerd was door de Amerikaanse organisatie. Nu zijn we morgen precies een maand verder en heb ik van meerdere mensen al vragen gehad zoals:

• Heb je al een gastgezin?
• Weet je al waar je geplaast word?
• Wanneer vertrek je?
• Wanneer is het zeker als je gaat?
• Voor hoelang ga je?
• Weet je al in wat voor gezin je geplaast word?

En ga zo maar door.

Ik zal ze meteen even voor jullie beantwoorden.

• Ik heb nog geen gastgezin maar je kan dit ook nog 3 dagen voor dat je in het vliegtuig stapt te horen krijgen.
• Ook weet ik dus nog niet waar ik geplaatst word aangezien dat afhankelijk is bij welk gastgezin je komt.
• Ik heb nog geen vertrek datum.
• Het is pas zeker als ik ga als ik een gastgezin heb en als ik slaag voor mijn examens.
• Ik ga voor 10 maanden wat word gezien als een jaar. (Een heel schooljaar)
• Ik heb geen enkel idee bij wat voor gezin ik geplaatst word. Ik word uitgekozen door een gezin.

Ik ben aan de ene kant wel blij dat ik nu nog niks te horen heb gekregen aangezien ik nu precies in mijn examenweken zit. Nu kan ik me specifiek richten op mijn examens. Aan de andere kant vind ik het jammer aangezien je natuurlijk ook erg nieuwsgierig bent bij wie je terechtkomt en als je wel een gastgezin krijgt. Daar is nu gewoon het wachten op. En als laatste slagen maar dat komt vast wel goed.

Ik hou jullie op de hoogte als ik meer weet!

Liefs,

Sophie